متن شعر به گویش لاری و ترجمه آن درون پرانتز
وخت که بی بی ٬ آو و جارو شکه
(وقتی که بی بی آب و جارو می کرد)
عطر نم و گل ٬ دل جادو شکه
(عطر نم و گل ٬ دل را جادو می کرد)
آی اله اله که یادش بکنم
(آی اله اله که یادش بکنم)
[ اله: شبه جمله به معنی بشتاب ]
و ذکر خیری ٬ شادش بکنم
(با ذکر خیری شادش بکنم)
اله اله که یادش بکنم
( اله اله که یادش بکنم)
دلم غم اژبا شادش بکنم
(دلم غم دارد٬ شادش بکنم)
یک چی مو اند و صد چی مو نیند
(اگر چیزی داشتیم ٬ صد چیز نداشتیم)
هر چی اروز روز موداوره خو نیند
(چیزهایی که امروز اطرافمان هست که نبود)
بازی توپا و کفه خاکینی اند
(توپ بازی و زمین خاکیی بود)
ول ول و جنجال٬ آبادینی اند
(سر و صدا و هیاهو٬ آبادییی بود)
وخت ته گرما٬ طاقت کم ابویس
(وقتی در گرما٬ طاقت کم می شد)
ابر تاوسو وا نم نم ابویس
(ابر تابستان تبدیل به نم نم می شد)
و چل پسینی بادخل ابویس
(موقع چهل پسین و باد تابستانه می شد)
[ چل پسین: چهل عصر چله تابستان ]
و یک پریشی کوچی تل ابویس
(با رگباری کوچه خیس می شد)
بیچیای محله٬ وا دوز و کلک
(بچه های محله با دوز و کلک)
اچدن الو بو٬ محض فلفلک
(می رفتند روی پشت بام برای بادبادک[بازی])
اله اله که یادش بکنم
( اله اله که یادش بکنم)
دلم غم اژبا شادش بکنم
(دلم غم دارد٬ شادش بکنم)